+ نوشته شده توسط حسن صیاد در جمعه 96/1/11 و ساعت
9:59 عصر | نظر
این که چرا پس از چهار سال پایتخت ساختن و استقبال مردم از سریال های نوروزی و ماه رمضانی سیروس مقدم، در آستانه ی انتخابات ریاست جمهوری، سریالی از رسانه ی ملی پخش می شود که کلیدواژه ی آن رئیس جمهور است و او را به عنوان محبوب، منجی و چشم امید همه ی مردم معرفی می کند، پاسخش را می توان در طراح فیلمنامه و به عبارتی مغز متفکر سریال علی البدل و هم مشرب هایش جوست و جو کرد.
محسن تنابنده که هرگز ارادتش به یکی از رهبران فتنه ی 88 یعنی رئیس جمهور ممنوع التصویر را مخفی نکرده و حتی پس از فتنه ی 88 او را به عنوان عاقد برای ازدواجش انتخاب می کند. بازیگر و نویسنده ای که در جشنواره ی فجر، وزیر سرشکسته ی امور خارجه ی دولت بنفش را در آغوش می کشد و از موقعیتی که به واسطه ی رسانه ی ملی مردم ایران نصیبش شده، پس از سرمایه گذاری در سریال های موفق پیشین، سر بزنگاه به نفع جریان سیاسی ورشکسته ی مورد نظرش سوء استفاده می کند.
در علی البدل، رئیس جمهور به عنوان منجی و واسطه ی مبارزه با مفاسد معرفی می شود، در حالی که همه می دانیم تنها بر مبنای آمار علنی و ثابت شده، دولت روحانی تا کنون بزرگ ترین رکورد دار مفاسد و سوء استفاده های دولتی بوده است.
نویسنده ی سریال علی البدل، علاوه بر غیر معقول و اشتباه معرفی کردن خواسته های مردم از رئیس جمهور، ناتوانی رئیس جمهور در عمل به وعده ها و برآوردن انتظارات مردم را در قسمتی از سریال از زبان دختر دانشجو به سبک و سیاق طلبکارانه ی خود روحانی این گونه توجیه می کند که «رئیس جمهور که سوپرمن نیست»! و در ادامه مسئول حل مشکلات را خود مردم معرفی می کند و رئیس جمهور را مدیری که تنها باید مردم را مدیریت کند!!!
حال در واکنش به این نوع ماست مالی ضعف و نقص ها و ناتوانی های دولت بنفش، این سؤال مطرح است که اگر این گونه است، چرا آدمی معمولی مثل روحانی، با وعده های سوپرمنی به مدت چهار سال چنین جایگاهی را اشغال و حیف کرد؟!
سؤال دیگر آن که چگونه می توان گناه سوء مدیریت ها و بی تدبیری های دولت که امید مردم را به سمت نا امیدی کشانده را به گردن خود مردم انداخت؟! مردمی که همواره از مسئولان خود پیشرو تر بوده و وظایف خود را بهتر انجام داده اند!
و سؤال آخر این که نقش صدا و سیما در ممانعت از تبلیغات زود هنگام و چنین سوء استفاده هایی از رسانه ی ملی چیست؟!
